Uit de levensverhalen van veel rooms-katholieken die als eersten zich gingen inzetten voor charismatische vernieuwing in hun eigen kerk, blijkt hoeveel ze te danken hebben aan het getuigenis en gebed van christenen uit andere kerken. Paus Franciscus beschrijft dit historische feit met de woorden “dat deze vernieuwing oecumenisch geboren” is. Hieronder een aantal van die levensverhalen.
Pioniers van charismatische vernieuwing in de RKK ontvingen van niet-katholieke christenen hun getuigenis, gebed en Bijbeluitleg over de Heilige Geest en charisma's. Samen hebben ze de werking van Gods Geest ervaren. Dat blijkt uit de getuigenissen van mensen van het eerste uur.
- In de VS
- Februari 1967 Duquesneweekend
- Kevin Ranaghan
- Ralph Keifer, Kevin en Dorothy Ranaghan, Ralph Martin, Steve Clark
- Patti Gallagher, Betty Schomaker, e.a.
- In België
- Pater Jos Biesbrouck
- In Nederland
- Beginpunten in jaren zestig
- 1971 Conferentie in Nijmegen
Een belangrijke rol in dit proces was er voor pinkstervoorganger David du Plessis, die als waarnemer ook deelnam aan het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965). Door de besluiten van dit concilie werden oecumene en ruimte voor charisma's veel beter mogelijk.
David du Plessis bezocht begin jaren zeventig meerdere keren Nederland, samen met een rooms-katholieke pater en een protestantse theoloog om de pinksterboodschap bekender te maken (zie het boek Aangewakkerd Vuur, 2024 en pater Beijersbergen op deze pagina).
Ook de hervormde ds. Wim W. Verhoef met tijdschrift Vuur (en vanaf 1972 ook met de Charismatische Werkgemeenschap Nederland) zorgde voor oecumenische contacten en openheid voor katholieken.