Op 14 april 1976 is bij een notaris in Boxtel de Stichting Bouwen aan de Nieuwe Aarde “in het leven geroepen om een kader te vormen voor de vele activiteiten van de Vernieuwing door de Geest in het Nederlandse taalgebied.”*
Bij de notaris verschenen op die dag Frans van der Staak (1940) en Maria Vinkenburg (1926-2019). Zij hadden volmachten bij zich om ook namens
pater André Beijersbergen sM (1910-2005), Ed Arons (1948) en Anton Ruiter (1942) op te treden. Deze vijf hebben de Stichting in het leven geroepen.
De naam was Stichting Bouwen aan de Nieuwe Aarde, naar het gelijknamige tijdschrift, dat in 1974 het contactorgaan voor katholieke charismatische vernieuwing in Nederland was geworden. In 2001 werd die naam veranderde in Stichting Katholieke Charismatische Vernieuwing.
Doelstelling
In de statuten werd in 1976 als doelstelling geformuleerd: "Het bevorderen van- en het steun verlenen aan de geestelijke vernieuwing (charismatische) vooral onder Rooms-Katholieken in het Nederlands taalgebied."
In 1979 werd die formulering aangescherpt in een statutenwijziging: “Het doel van de stichting is het steunen en stimuleren van de charismatische vernieuwing onder Rooms-Katholieken in het Nederlands taalgebied door gemeenschapsvorming rond de levende Christus om in en door zijn Geest Zijn taak voort te zetten: te bouwen aan de nieuwe aarde.”
Dankbaar terugzien
In april 2026 kunnen we dankbaar terug zien wat hiervan is gekomen.
Die charismatische vernieuwing is door kardinaal Suenens wel omschreven als een stroom van genade, een rivier die uiteindelijk opgaat in de oceaan van de Kerk. Hoe ver is dat gevorderd? In hoeverre is de doop in de Geest en het functioneren van alle charisma’s in heel de Kerk gemeengoed geworden.
*Citaat uit een stuk van Ed Arons, 25 maart 1976
Kees Slijkerman
25 oktober 2024