Mijmeringen
Er zijn ontzaglijk veel spreekwoorden over het begrip tijd in de Nederlandse taal. Tijd is geld – Komt tijd, komt raad – De tijd heelt alle wonden – Geen tijding, goede tijding. Enzovoort
Ik ben hierover aan het mijmeren gegaan naar aanleiding van een spreuk in mijn agenda:
‘Probeer niet de tijd te doden maar uit te buiten.‘
Dat is iets om diep over door te denken; hoe gaan wij met onze tijd om?
Tijd is een raadselachtig iets. Soms vliegt hij voorbij en soms kruipt hij.
Geschenk
Maar hoe vlug of langzaam hij ook gaat, het blijft een geschenk.
We zeggen dat wel eens: de tijd die ons nog gegeven is. Inderdaad!
Wijzelf moeten die tijd inhoud geven.
Gebruiken we onze tijd alleen voor onszelf of delen wij met anderen?
Geven we onze tijd wel eens aan een eenzame of zieke medemens?
Geven wij wel eens een stukje van onze tijd terug aan Hem, die tijdloos is?
Van tijdelijk naar eeuwig
En aan het eind van ons leven verwisselen wij het tijdelijke met het eeuwige.
Met een eeuwigheid van vreugde, vrede, geen pijn en verdriet meer,
waar de tijd geen invloed meer heeft omdat het zien van Hem, die geen begin en einde heeft,
zo iets geweldigs is dat de tijd vliegt en duizend jaren ons als één dag schijnen te zijn.
Feest
Ik hoop dat wij elkaar daar allemaal ontmoeten.
Wat een feest hebben we dan in het vooruitzicht.
Ik wens u een goede, vruchtbare, liefdevolle invulling van uw tijd toe.
Maria Rombouts
Uit Bouwen aan de Nieuwe Aarde 2014-4