Getuigenis van Nel Koeleman, dat ze gaf bij het veertigjarig jubileum van gebedsgroep Water-ringen. Over haar zoektocht naar God en de start van deze gebedsgroep in 1983.
Samen op pelgrimage, Nel Koeleman midden-voor met blauwe sjaal
Nel Koeleman bij het 40-jarig jubileum van gebedsgroep Water-ringen
Ik ben Nel Koeleman. Ik heb drie kinderen, acht kleinkinderen en mijn tiende achterkleinkind is op komst.
Het was rond mijn 38e dat mijn zoektocht begon. Eigenlijk had ik alles wat mijn hart begeerde, een gelukkig gezinnetje, geen financiële zorgen, maar toch miste ik iets. Ik wist niet precies wat en waar ik zoeken moest.
Zo kwam ik met allerlei stromingen in aanraking, Christian Science, Rozenkruisers en nog meer. Ik ben zelfs een jaar Hebreeuws gaan studeren, want bij alle richtingen werd ik naar de Bijbel verwezen en ik dacht: als ik de Bijbel in de oorspronkelijke taal kan volgen, dan zal het kwartje wel vallen. Maar dat was te hoog gegrepen voor mij.
Advertentie in de krant
Na grote moeilijkheden in mijn familie werd de zoektocht nog intenser, totdat ik een kleine advertentie in de krant las over een open dag van de Charismatische Vernieuwing. Er was spontaan een vernieuwingsbeweging in de Katholieke Kerk ontstaan na het Tweede Vaticaans Concilie, op gebed van paus Johannes XXIII voor een nieuw Pinksteren.
Voor het eerst
Die open dag was voor mij een thuiskomen. Ik hoorde daar voor het eerst dat geloven alles te maken heeft met een relatie, een relatie met Jezus Christus en dat door de Heilige Geest de weg geopend werd naar God onze Vader. Ik werd toen verwezen naar een charismatische gebedsgroep in Den Haag, die een cursus geloofsverdieping gaf. Aan het eind van de cursus werd met handoplegging voor ieder gebeden om de overgave aan Jezus en een doorbraak van de Heilige Geest.
Het is goed zo
Ik had gehoord dat mensen na dat gebed dikwijls een ervaring kregen van blijdschap, vrede en soms ook een andere gave van de Heilige Geest zoals tongentaal, waar Paulus over spreekt in zijn brief aan de Korintiërs. Maar dat alles gebeurde bij mij niet. Ik dacht: het is goed zo, ik heb de Heilige Geest gevraagd om mij voortaan te leiden.
Plotseling iedere dag
Maar de volgende dag gebeurde het wonderlijke: ging ik daarvoor een of tweemaal per jaar naar de kerk, omdat mijn kinderen op een katholieke school zaten, na het gebed om de Heilige Geest werd ik plotseling iedere dag naar de Eucharistie getrokken. Jezus in de Eucharistie werd levend voor mij. Hij werd voor mij de Bron waar ik voortaan uit putten mocht. En ik wist: ik heb gevonden waar ik jaren lang naar op zoek ben geweest. Ik zeg weleens: het was alsof ik ging leven vanuit een andere dimensie, het antwoord op een lange, lange, dikwijls eenzame zoektocht. Het was alsof er een sleutel omgedraaid werd.
Jezus heeft de sleutels
Over die sleutel wil ik graag iets vertellen wat ik een paar maanden terug meemaakte:
na afloop van een concert in de Emmauskerk lag er een grote sleutelbos op tafel. Ik vroeg schertsend: “Is daar ook de sleutel van de hemelpoort bij?” “Nee,” was het antwoord, “heb jij die dan wel?” “Nee, de sleutel heb ik niet, maar ik weet wel de weg.” “O ja?” “Ja, Jezus is de weg en Hij heeft de sleutels.”
Bij thuiskomst die avond open ik mijn mail en lees: “Ik heb de sleutels. Ik ben het, twijfel nooit, denk eraan, Ik ben het die de sleutels bezit van vele deuren. Ik zal de een na de ander openen, elk op het juiste moment. Je hoeft je geen zorgen te maken, je hoeft je niet te haasten. Ik de Heer zal alles op het juiste moment naar boven brengen” (uit persoonlijke meditaties van Vassula). Gods timing.
Een gebedsgroep beginnen
Na een paar jaar gebedsgroep in Den Haag had ik het verlangen om in Wateringen een gebedsgroep te beginnen. Met dat verzoek gingen we naar de pastoor van de Sint-Josephparochie. Het gesprek kan ik me niet meer precies herinneren, maar bij het weggaan zei hij: “Die gebedsgroep komt er.” Na veertig jaar mag ik wel zeggen dat dat een profetisch woord was.
Na het gesprek met de pastoor is de gebedsgroep Water-ringen gestart met de cursus geloofsverdieping Adem van Leven, ook wel de Zevenweekse genaamd. In deze vorming wordt men begeleid om welbewust en van harte “ja” te zeggen op wat God ons in doopsel en vormsel blijft aanreiken.
In de krant gelezen
De tweede avond kwam er een mevrouw binnen. Ze zei dat ze in de krant had gelezen over een vorming in de Heilige Geest. Ze wilde haar jas niet uitdoen, maar zong dapper mee.
Na afloop wilden we haar naar huis brengen, we dachten in Wateringen, maar ze bleek in Wassenaar te wonen. Een paar mensen hebben haar naar huis gebracht. Onderweg wees ze op een tekst die duidelijk op de tram stond: STEL JE VERTROUWEN OP DE HEER, JE GOD, WANT IN ZIJN HAND LIGT HEEL JE LEVENSLOT. Hetzelfde lied dat we die avond drie keer gezongen hebben! Een engel?
Geestelijk huis
Door die zevenweekse vorming jaarlijks te organiseren groeide de gebedsgroep gestadig. Het Willibrordushuis in Den Haag, waar Anton en Nellie de leiding hadden, was in de eerste twintig jaar ons geestelijk huis. We hebben daar vele retraites gevolgd en geloofsverdieping mogen ontvangen. Ook vanuit het landelijk dienstencentrum in Helmond was er veel aanbod met sprekers vanuit de hele wereld.
De laatste twintig jaar gaan we als gebedsgroep naar Bezinningscentrum Emmaus in Helvoirt voor een jaarlijkse retraite, de Emmausdagen, gegeven door Tiny en Karel Pouwels en een priester.
Uitdijen, krimpen en vrucht dragen
In de loop der jaren hebben we ook verschillende pelgrimages mogen maken naar Lourdes, Rome, Israël en Medjugorje.
Maar zoals het gaat met Water-ringen: ze dijen uit en krimpen weer in.
De vruchten van de afgelopen veertig jaar kent onze God alleen. En Hij gaat met ieder van ons een eigen weg. Maar geef Jezus de sleutels, Hij opent de deuren voor ons op zijn tijd. Dat heb ik zeker gemerkt de afgelopen veertig jaar in alle ups, maar ook bij veel downs was Hij daar.
En wat ik ook gemerkt heb op mijn 84e: dat er voor God geen pensioenleeftijd is.
Nel Koeleman
Uit Bouwen aan de Nieuwe Aarde 2023-4