Hoe was Generations, het toerustingsweekend in Helvoirt? De deelnemers zijn flink aan het denken gezet. Op de slotdag kreeg ieder een boekenlegger om op te schrijven wat hij/zij met Gods hulp wilde gaan doen.
Het thema was Break Out. Op de eerste avond had iemand de indruk dat de Heer de aanwezigen vooral uitnodigde om gewoon maar bij Hem te zijn. 'Niet wat jij doet is belangrijk maar wie Ik ben', klonk het ook. Van daaruit gaf dit weekend de deelnemers aanzetten om in beweging te komen. Zo kreeg een echtpaar de ingeving op straat te gaan evangeliseren, voelde iemand zich geroepen CaFE-avonden in zijn parochie te starten en dacht een ander erover zich voor Bouwen aan de Nieuwe Aarde in te gaan zetten.
Als Judit
In de eerste inleiding op vrijdagavond wees Simone Klarenbeek ons op het voorbeeld van Judit in het gelijknamige bijbelboek. Het Joodse volk is omsingeld door een groot leger en dreigt te worden uitgehongerd. Judit vertrouwt op de Heer. Ze is ruim drie jaar weduwe en vast heel veel (Judit 8,6). Ze bidt, verzint een list, gebruikt haar buitengewone vrouwelijke schoonheid en onthoofdt uiteindelijk de aanvoerder van de vijand.
De oproep van Simone was dat wij als Judit zouden worden: vasten, vertrouwen op God, bidden en moedig handelen. De vijand die je moet uitschakelen kan ook in jezelf zitten, zei ze, bijvoorbeeld als je verslaafd bent aan televisiekijken.
Hoekige opvattingen
Zaterdag was Paul Kamp uit Rotterdam de hoofdspreker. Hij was gevraagd te spreken over de Kerk en zette ons aan het denken met 'nogal hoekige opvattingen', zoals hij ze zelf noemde. Hij is 34 jaar, vader van vijf kinderen en als gezinshoofd 'priester van zijn huiskerk'*. Hoe voed je je kinderen katholiek op? In welke parochie krijg je daarbij de steun die je nodig hebt? Op levendige wijze vertelde hij over zijn belevenissen en waarom hij nu elke zondag met zijn gezin een eind gaat rijden naar een parochie die meer biedt wat hij zoekt.
Leegloop van kerken
Hij noemde ook de cijfers van het teruglopend kerkbezoek in katholiekNederland. 'In 1980 gingen in een weekend 1.250.000 katholieken naar de kerk, in 2010 nog 250.000. Elke tien jaar verliezen we veertig procent van onze kerkgangers. Als dat zo doorgaat, gaat in 2024 niemand meer.' Hij stelde dat de charismatische vernieuwing in deze ontwikkeling kennelijk heel weinig verschil heeft gemaakt. Ook met deze stelling bracht hij tongen in beweging. Zie pag. 18.
Wat nu?
In de middag ging Paul Kamp in op de vraag: wat nu? Zijn antwoord bestond uit losse punten die stuk voor stuk belangrijk zijn.
De aanwezige mannen sprak hij aan op hun man-zijn. 'Wij mannen hebben het een beetje laten zitten. Er is meer vaderschap nodig in de Kerk. Als we dat niet goed doen, moet ook de volgende generatie alles opnieuw uitvinden.'
Hij heeft met zijn vrouw ook alles zelf moeten uitvinden op het gebied van verkering, trouwen, seksualiteit. 'Er wordt makkelijk vanuit gegaan, dat je het allemaal wel zult weten. Niemand die ernaar vraagt. Helaas ook binnen de KCV niet.'
Bij de noodzaak om te vasten, op de knieën te gaan en te blijven bidden riep hij vooral op ook voor onze priesters te bidden en hen te bemoedigen. Gebed voor Nederland vraagt ook om innerlijke bewogenheid met de velen die geen weet hebben van de Verlosser. Hierbij liet Paul Kamp in een YouTube-filmpje David Wilkerson** aan het woord, die met intense bewogenheid in zijn stem verwoordt dat veel christenen niet echt begaan zijn met degenen die Christus niet kennen en zonder Hem misschien wel voor eeuwig verloren gaan.
Durf dwaas te doen
We moeten volgens Paul ook dwaze dingen durven doen. Als voorbeeld noemt hij dat hij het idee kreeg om in 2014 met een groep mannen op bedevaart te gaan naar de Stille Omgang in Amsterdam, lopende vanuit Utrecht. Als een voorbede voor de Kerk in ons land. 'Een dwaas idee', noemt Paul het zelf. 'Maar bijna iedereen met wie ik erover praat, reageert enthousiast. We beginnen 22 maart de reis door met de opvolger van Willibrord, kardinaal Eijk, de lauden te bidden, waarna we met zijn zegen op weg zullen gaan.'
Zondagmorgen waren er tijdens de lofprijzing een paar woorden waarin voor mijn gevoel in hoge mate iets van God zelf doorklonk. Iemand kreeg tijdens het bidden de woorden 'Gods barmhartigheid daalt neer over Nederland. Ga.' Iemand anders kreeg als beeld dat God een openhartoperatie ging uitvoeren op de Kerk in Nederland en dat wij mogen assisteren. Maar dan moeten we wel goed gereinigd blijven, om geen infectiegevaar te veroorzaken.
Parochies helpen
Harm Ruiter, oud-medewerker van de KCV, kwam zondagmorgen enthousiast vertellen over de Hoop-tour, waarin nieuwe bewegingen en katholieke organisaties parochies helpen om structureel actief te gaan evangeliseren. Voor de negen zaterdagen - in negen parochies - die hiervoor gepland staan in 2014 en 2015 werden voorbidders gevraagd en gevonden. Meer over de Hoop-tour op pag. 37.
Wat vraagt de Heer aan mij?
Voor ieder heeft de Heer werk voorbereid om te doen, lezen we in Efeziërs 2,10. Piet Timmermans, de voorzitter van de Pastorale Kerngroep van de KCV, spoorde ons aan met de woorden: 'doe dat wat de Heer aan jou vraagt. En bespreek je indruk daarvan eerst met minstens één ander persoon.'
Een van de deelnemers schreef me de volgende dag: 'Wat was het een fantastisch weekend! Ik ben alles wat ik beleefd heb aan het verwerken en dat gaat zeker nog een tijd duren.'
Kees Slijkerman
*Het Tweede Vaticaans concilie noemt het gezin een kleine kerk, ecclesia domestica, 'huiskerk' (Lumen Gentium 11; KKK 1656 en 1666) en verklaart dat gedoopten deel hebben aan het priesterlijk ambt van Christus (Lumen Gentium 31; zie 0374 op www.stucom.nl).
**Zie www.youtube.com/watch?v=NEwcyAbuRmI.
David Wilkerson (1937-2011) is de pinkstervoorganger wiens boek 'Het kruis in de asfaltjungle' een belangrijke inspiratiebron was voor de pioniers van de KCV in 1967 in de Verenigde Staten en daarna wereldwijd, ook in Nederland en Vlaanderen.
Uit: Bouwen aan de Nieuwe Aarde 2014-2
Dit is document a4052 op www.kcv-net.nl