Uit: Richtlijnen voor het bidden om genezing
Een brochure van ICCRS (de internationale dienstverlenende organisatie voor charismatische vernieuwing in de Rooms-katholieke Kerk), die een vrucht is van reflectie samen met de Congregatie voor de Geloofsleer en de Pauselijke Raad voor de Leken.
"Woorden van kennis"
Woorden van kennis (cf.1 Kor 12,8) die uitgesproken worden tijdens eucharistievieringen voor genezing of bij andere gelegenheden, spelen vaak een belangrijke rol in de bediening tot genezing. Deze woorden kunnen bestemd zijn voor een persoon of voor een groep (“Er zijn in deze bijeenkomst een aantal mensen die …”). Dergelijke woorden kunnen helpen om geloof op te wekken en om de harten te openen voor genezingen die God in die mensen wil bewerken. Soms kunnen deze woorden van kennis diepere oorzaken aanwijzen van de ziekte of ze kunnen aansporen tot een dieper gebedsleven; soms geven die woorden aanwijzingen over Gods toekomstplannen met iemand. ‘Woorden van kennis’ gebruiken vaak Bijbelse beelden en beeldspraak, die aan de persoon voor wie ze bestemd zijn meer ruimte bieden om te reageren.
De liturgie is niet de geëigende plaats voor uitgebreide ‘woorden van kennis’ die geen betrekking hebben op de liturgische actie zelf. Elk door de Geest geïnspireerd woord dient in harmonie te zijn met de liturgie en dient de mensen te helpen op gepaste wijze te antwoorden op de Eucharistische aanwezigheid van de Heer. Zulke woorden mogen niet worden gegeven op willekeurige momenten, maar slechts tijdens de homilie of gedurende de tijd van gebed na de Communie, en altijd in volledig respect voor de liturgische normen van de Kerk. ‘Dus, broeders en zusters: streef ijverig naar de profetie, zonder het spreken in talen te beletten. Maar laat alles fatsoenlijk en in goede orde geschieden.’ (1 Korintiërs 14,39-40 Willibrordvertaling 1995)
Woorden van kennis moeten uitgesproken worden met liefde en respect; ze moeten de persoon voor wie ze bestemd zijn de kans geven om in alle vrijheid een antwoord te geven. Ze moeten niet als onfeilbaar worden gezien en ze mogen ook niet worden opgedrongen aan de zieke als ze geen inzicht bieden in het probleem waarover sprake is. Als er voor en met individuele personen wordt gebeden, kan deze bediening het beste door twee personen samen worden uitgeoefend. Dit geeft de gelegenheid een mogelijk ‘woord’ te toetsen bij de gebedspartner.