NAAR PAUS BENEDICTUS VXI
Op 11 juni vieren we het feest van de apostel Barnabas. In één van zijn catecheses sprak onze paus over deze apostel.
Barnabas betekent ‘zoon van de aansporing’ (Hand. 4,36) of: ‘zoon van de vertroosting’ : Het Griekse woord kan zowel als betekenen. De naam voor de heilige Geest - Parakleet - betekent zowel Hij die bemoedigt als Hij die vertroost.en is de bijnaam van een joodse Leviet, afkomstig uit Cyprus. Hij had zich gevestigd in Jeruzalem en was een van de eersten die het christendom omhelsde na de verrijzenis van de Heer. In grote edelmoedigheid verkocht hij een stuk grond dat hij bezat en gaf de opbrengst ervan aan de Apostelen voor de noden van de Kerk (vgl. Handelingen 4, 37).
Barnabas stelde zich garant voor de bekering van Saulus bij de christengemeenschap van Jeruzalem, die de vroegere vervolger nog wantrouwde. Toen hij naar Antiochië in Syrië werd gezonden, ging hij eerst Paulus ophalen in Tarsus, waar deze zich teruggetrokken had, en bracht met hem een heel jaar door. Zij wijdden er zich aan de evangelisatie van die belangrijke stad, in de Kerk waarvan Barnabas bekend stond als profeet en leraar. Barnabas heeft zo, op het moment van de eerste bekeringen onder de heidenen, begrepen dat dit het uur van Saulus was, die zich in zijn stad Tarsus had teruggetrokken. Hij is daarheen gegaan en heeft op dat belangrijke moment Paulus als het ware aan de Kerk teruggegeven; hij heeft haar in deze zin nog eens de Apostel van de Volkeren geschonken.
Door de Kerk van Antiochië werd Barnabas samen met Paulus op missie gezonden, en volbracht hij wat bekend staat onder de naam van ‘de eerste missiereis van de Apostel’. In werkelijkheid gaat het om een missiereis van Barnabas - hij was immers de verantwoordelijke en Paulus sloot zich als medewerker bij hem aan - een reis die de gebieden van Cyprus aandeed en die van Centraal en zuidelijk Anatolië, het huidige Turkije, met de steden Attalia, Perge, Antiochië in Pisidië, Ikonium, Lystra en Derbe.
Samen met Paulus ging Barnabas daarna naar het zogenaamde Concilie van Jeruzalem, waar na een diepgaand onderzoek de Apostelen en Oudsten besloten om de praktijk van de besnijdenis los te koppelen van de christelijke identiteit. Alleen zo hebben ze uiteindelijk officieel de Kerk van de heidenen mogelijk gemaakt als een Kerk zonder besnijdenis: wij zijn door het geloof in Christus kinderen van Abraham.
De twee, Paulus en Barnabas, kwamen vervolgens tegenover elkaar te staan, bij het begin van de tweede missiereis, omdat Barnabas als metgezel Johannes-Marcus wilde meenemen, terwijl Paulus dat niet wilde, omdat de jongeman zich van hen afgescheiden had tijdens de vorige reis. Er komen dus ook onder heiligen twisten, onenigheden en controversen voor. Mij komt dat heel erg troostrijk voor, want we zien dat de heiligen niet ‘uit de hemel gevallen’ zijn. Het zijn mensen zoals wij, met ingewikkelde problemen.
De heiligheid bestaat er niet in dat je nooit een vergissing hebt gemaakt, nooit gezondigd hebt. De heiligheid groeit in de mate van het vermogen tot bekering, tot berouw, tot bereidheid om opnieuw te beginnen, en bovenal in het vermogen tot verzoening en vergeving.
Zo ook bij Paulus die eerder scherp en bitter was geweest jegens Marcus: uiteindelijk kan hij het weer met hem vinden. In de laatste brieven van de heilige Paulus, in die aan Filemon en in de tweede brief aan Timoteüs, komt juist Marcus voor als ‘mijn medewerker’.
Het is dus niet het nooit gemaakt hebben van een vergissing, maar het vermogen tot verzoening en vergeving dat ons tot heiligen maakt, en deze weg van heiligheid kunnen wij allemaal leren.
In ieder geval vertrok Barnabas rond het jaar 49 met Johannes-Marcus naar Cyprus. Vanaf dan verliezen we zijn spoor. Tertullianus schrijft hem de Brief aan de Hebreeën toe, wat niet onwaarschijnlijk is, omdat Barnabas, die van de stam Levi was, belang kon hebben bij het thema van het priesterschap en ons in de Brief aan de Hebreeën op een buitengewone manier het priesterschap van Jezus uitlegt.
-----------------------------------
Met toestemming overgenomen uit Jezus leeft,het blad van de Katholieke Charismatische Vernieuwing in Vlaanderen, 2007, nr. 6.
De originele tekst waar bovenstaande bewerking op is gebaseerd staat op: http://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php?mi=600&doc=1722&id=0&highlight=barnabas#al3
Meer: Wie is een apostel?
Dit is Artikel a4016 op www.kcv-net.nl